Zapomniane stare nazwy ptaków

Stare nazwy ptaków, niektóre bardzo ciekawe. Miłego zapoznawania :)

Alczyk - traczyk lodowy
Batalion - bojownik
Bekasik - ficlauz
Białorzytka - podkamionka białorzytka
Białozór - białozór norweski
Biegus malutki - biegusik zdrobniały
Biegus zmienny - stadnica górna
Bielaczek - szlacharek
Bielik - birkut, łomignat
Birginiak - kaczka srokata
Błotniak łąkowy - błotniak popielaty
Błotniak stepowy - błotniak blady (biały)
Bocian czarny - hajstra
Bogatka - bogatka wielka
Brodziec piskliwy - kuliczek piskliwy
Brodziec pławny - lądzik pławny
Brzegówka - grzebułka, grzebiołka
Cierniówka - gajówka popielata
Czeczotka - czeczotka lnianka
Czernica - czernica czubata
Derkacz - chruściel
Droździk - drozd rdzawoboczny
Dzierlatka - pośmieciuch
Dzięcioł trójpalczasty - dzięciolak trójpalczasty
Dziwonia - dziwonia karmazynowa
Dziwonia syberyjska - karmazynek
Edredon - miękopiór edredonowy
Flaming - czerwonak
Gadożer - krótkoszpon
Gągoł - gągoł krzykliwy
Gąsiorek - gąsiorek cierniokręt
Gęś zbożowa - posiewnica zbożowa
Głowienka - głowienka kasztanowata, kaczka rdzawogłowa
Grubodziób - grabołusk pestkojad
Hełmiatka - rdzawoczub hełmiasty
Jarząbek - Kniejotek (w języku pruskim - Bruneto)
Jemiołuszka - Jemiołucha jedwabniczka
Kaczki nurkujące - grążyce
Kamusznik - kamusznik zwrotek
Kapturka - pokrzewka czarnołbista
Kląskawka - opocznik czarnogłowy
Kopciuszek - Gazda szałaśna (nazwa w górach)
Kowalik - kowalik bargiel
Kraska - krasnowronka
Krzyżodziób modrzewiowy - krzyżodziób dwupręgowy
Krzyżówka - mallard
Kukułka - gżegżółka, zazula
Lerka - Skowronek borowy, lerka borowa
Łabędź czarnodzioby - bewik
Łabędź krzykliwy - łabędź gędziec
Łabędź niemy - łabędź nadobny, głuchy
Łęczak - brodziec leśny
Łuskowiec - łuskowiec klęsk
Mewa trójpalczasta - Gawia trójpalczasta
Modraszka - sikora modra
Mysikrólik - mysikrólików czubaty
Myszołów - myszak 
Myszołów włochaty - kosmacz
Ogorzałka - czernica ogorzałka
Orlik grubodzioby - dzwonnik
Orłosęp - ślepugieł
Orzeł przedni - orzeł zys
Ostrygojad - ostrygojad srokaty
Pełzacz leśny - Pełzacz zaskórnik
Pełzacz ogrodowy - pełzacz długodzióby
Pleszka - łysak, pleszka rudogon
Pliszka siwa - trzęsiogonek, strzęsidupka, kręcidupka, trzęsidupa, pasterka, pastuszek, wołosiejka, pasikonik, podpólka, pieńka, młynarka, bachsztelce,  latopierz, wosiecznik, łysy maciek
pliszka żółta - wolarka
Płatkonóg szydłodzioby - płatkonóg rdzawoszyjny
Podgorzałka - podgorzałka białooka
Pokląskwa - opocznik białobrwisty
Raniuszek - sikora długoogoniasta, raniuszek długoogoniasty
Rokitniczka - rokitniczka nadbrzeżna
Rudzik - raszka
Rybitwa - rybołówka
Rycyk - szlamik rycyk
Rzepołuch – makolągwa żółtodzioba
Samotnok - stalugwa (stalugwa samotna)
Sęp kasztanowaty - mnich kasztanowaty
Sierpówka – synogarlica turecka, cukrówka
Sieweczka obrożna - dżdżownik obrożny
sieweczka rzeczna - dżdżownik rzeczna
Siewka złotawa - siewka azjatycka
Sikora uboga - szarytka
Skowronek polny - skowronek rolak
Słowik szary - bekwarek
sowa śnieżna – sowa biała
Sójka syberyjska - sójka złowroga
Strepet - drop kamionka
Strzyżyk - wole oczko
Szlachar - Tracz długodziób
Szlamnik - szlamik rdzawy
Ścierwnik - białosęp
Świstunka - ksykacz
Świstunka leśna - świstunka zielonawa
Trzciniak - trzciniak drozdówka
Trzcinniczek - trzciniak trzcionka (stawowy)
Trzmielojad - pszczołojad
Uhla - kaczka brunatna
Wilga - wilga złota
Wodniczka - rokitniczka wodna
Zaganiacz - zaganiacz szczebiotliwy
Zielonka - kureczka mała
Żołna - szczurek
Żuraw - żuraw popielaty
Żuraw stepowy - żuraw panienka

Modraszek dafnid (Polyommatus daphnis)

Modraszek dafnid (samiczka)

Bardzo słabo poznany, rzadki i piękny. Trzy lata poszukiwań i jest, latał razem z modraszkiem korydonem.

Modraszek dafnid (samiczka) 

Preferuje suche zbocza, użytkowane ekstensywnie. Samiec jest mocno błękitny, samiczka brązowa z nalotem niebieskim. Samczyk bardzo płochliwy, przez co nie udało mi się go uchwycić, nie pomagał w tym również wietrzny dzień.

Modraszek dafnid (samiczka)

Można go obserwować w lipcu i sierpniu, w jednym pokoleniu. Gatunek osiadły, tworzy zamknięte kolonie.

 Modraszek dafnid (samiczka)

Widziane osobniki pochodzą z Biebrzańskiego Parku Narodowego, niestety na Mazurach jeszcze chyba nie występuje. Pocieszające jest jednak to że wykazuje w ostatnich latach ekspansję na kolejne stanowiska kserotermiczne.

Modraszek dafnid (samiczka składająca jajo)

Roślina żywicielska motyla to cieciorka pstra, jajo składane jest w pobliżu rośliny żywicielskiej na suchych lub żywych częściach roślin.

Modraszek dafnid (samiczka)

Miej piękne ujęcia !!!

Tajęża jednostronna (Goodyera repens)

Cześć



Tajęża jest jedynym wśród polskich storczyków epifitem, jego kłącze zagnieżdża się w mchu, a nie w glebie.



Roślina bardzo niewielka, bardzo rzadko spotykana w lasach sosnowych, sosnowo świerkowych.



Taka ciekawostka, jej nasiona ważą 0,00002 grama i są rozsiewane przez wiatr dość daleko.



Znalazłem ją przypadkiem 22 lata temu, nie wiedziałem nawet co to, przypomniałem sobie gdzie je widziałem 3 lata temu. Ostatnie lata zajmowałem się m.in. poszukiwaniem storczykowatych na swoim Pojezierzu Łaśmiadzkim. Przeglądając zdjęcia storczyków trafiłem na tajężę, patrzę i myślę, gdzieś to widziałem.
Eureka, pamiętam górkę w lesie, pojechałem. Po tylu latach nadal stały, nawet rozsiały się szerzej.

Rok temu sarny wykopały kilka sztuk, niestety pomimo prób ratowania, nie udało się im pomóc. Nie tylko człowiek, jak widać, nie patrzy na chronione roślinki :)

W większych ilościach znajdowałem tajężę w Puszczy Augustowskiej.



Wykonanie zdjęcia w ciemnym lesie i przy silnym wietrze jest trudne i wymaga podniesienia czułości matrycy i zmniejszenia głębi ostrości poprzez otworzenie przysłony. Przeniosło się to na słabszą jakość zdjęć.


Link do filmiku:    Tajęża

Karłątek

Karłątki spotkacie przy leśnych drogach, i na przylegających do lasów łąkach.

Wiadomo, że chcesz wykonać zdjęcie trochę inne, ciekawsze.

Mój sposób na to zdjęcie? Sprzęt m43 (Olympus). Dlaczego?
Czym mniejsza matryca, tym łatwiej o głębię ostrości. Dlaczego Olympus, bo ma 5 osiową stabilizację, która naprawdę działa. (w ciemnym lesie, robiąc zdjęcie z ręki mogłem zastosować ISO 250, czas ekspozycji 100)
Przysłona, jak najniższa. W tym przypadku f4, daje ładne bliki w tle.

Ogniskowa 60 mm, czym większa tył łatwiej rozmyć tło. W przypadku stałki, trudno o wydłużenie ogniskowej (chyba, że korzystając z telekonwentera).

Stosując niską przysłonę, obiekt będzie ostry tylko w niewielkiej płaszczyźnie. Jak widać końcówka skrzydełka, nie jest już ostra. Dlatego dobrze poczekać, aż motyl złoży dobrze skrzydła i ustawi się do nas prostopadle.

Jak zwiększyć ostrość? Przymknij przysłonę, np. do f5,6 - 8. Niestety wtedy stracisz ładne bliki, zaczną pojawiać się w postaci wielokątów. Ostrość łap na oko motyla, czy innych owadów.

Kompozycja, tu można zastosować złoty podział, lub trójpodział. Jest wiele metod kompozycji, warto czytać i się doszkalać. Preferuję jak najmniejsze zaśmiecanie zdjęcia, zbędnych traw, przed obiektem, za obiektem. Motyla spróbuj focić na wprost, nie z góry, eksperymentuj, mi podobają się zdjęcia z dołu, w czym pomaga mi ruchomy wyświetlacz w aparacie.

Eksperymentuj !!! Oglądaj zdjęcia mistrzów makro i nie tylko i próbuj !!!

Jeśli masz lampę błyskową to dodaj lekki flash, moc błysku lekko zmniejsz, duży błysk powoduje, że zdjęcie wygląda dość płasko. Na lampę nałóż dyfuzor, lub zwykłą chusteczkę do nosa zamocowaną na gumkę. Rozproszy to ładnie światło.

Innym sposobem, który zdecydowanie polecam na początek to biała kartka papieru fotograficznego. Podstawiamy ucięty kawałek papieru od dołu do motyla, od boku, itp. jak najbliżej się da, tak by obiekt nam nie uciekł i doświetlamy światłem odbitym. W lesie czasem to nie działa, trudno złapać promienie, które można odbić.

Miej piękne ujęcia !!!

Juchas

Sprzęt: Olympus OMD EM5 II + Oly 60 2.8 + lampa Olympus FL-LM3

Jesień

Mnie kolory pociągają

W biegu zjeba.... z roboty, ze zmęczenia ciąga na wymioty

Ale co tam, tyle kasy w sprzęt wydane, trza jechać

Las liściasty, jeszcze nie wszystko wycięte

Słońce ucieka, parę kliknięć migawki

Pasożyty dopadły, latające strzyżaki

Ogarnąć temat trudno, słońce zaszło, zostało trochę się pobawić

конец

Paź królowej

Paź królowej (Papilio machaon)

Bardzo duży motyl, jeden z najpiękniejszych w Polsce, na Mazurach bardzo liczny.

Występuje w dwóch pokoleniach, w maju i w lipcu - sierpniu, ale czasem widywałem trzecie we wrześniu.

Motyl jest bardzo szybki, czasem lata nie wiele wolniej od ptaków, potrafi w mig przelecieć nad drzewami i zniknąć. Większe skupiska pazia występują na wietrznych górkach, gdzie motyl żagluje w powietrzu godzinami, przegania się z innymi paziami.

Dwie duże kropki na tyle skrzydeł imitują oczy, przez co są często wyrwane przez atakujące pazia ptaki.

Gąsienice pazia również są piękne, w młodym stadium prawie czarne, potem nabierają barw. Rośliny żywicielskie motyla to kopry, marchwie, gorysze i inne baldaszkowate.

Namierzyłem ze 25 większych kolonii pazia gdzie spotkanie go jest pewne w okresie rozwoju imago.

Modraszek arion

Modraszek arion (Phengaris arion)

Będący pod ochroną ścisłą i spotykany na niewielu stanowiskach, właściwie nie występujący już na zachodzie kraju, największy z naszych modraszków i z bardzo ciekawą biologią rozwoju.

Motyl jest niesamowicie szybki, przesiadujący często na szczytach sosenek, 3 -4 metry nad ziemią. Najłatwiejszy do ujęć w kadrze przed zachodem słońca, lecz nie rozkładający w tym czasie skrzydeł. Nie dziwię się, że lepidopterolodzy uganiają się za nim z siatką na motyle.

Związany z siedliskami piaskowymi, głównie murawami napiaskowymi i kserotermicznymi, czasem lasostepami.

Szczyt występowania to lipiec, ale może pojawić się już w czerwcu. Motyl żyje tylko kilka dni, przepoczwarza się nie równomiernie dlatego spotykany około 1,5 - 2  miesiące.

Rośliną żywicielską gąsienic jest macierzanka, dorosły motyl żywi się nektarem kwiatów różowych, fioletowych.

Gąsienice gdy osiągają ok. 5mm spadają na ziemię, a następnie zbierane są przez mrówki do mrowiska. Wszystko dzieje się dzięki zachęcającej wydzielinie wytwarzanej przez gąsienicę i zlizywanej przez mrówkę.

W mrowisku gąsienica jest już tylko pasożytem zjadającym larwy i jaja mrówek. Po ok. 10 miesiącach żerowania i zjedzeniu ok. 200 mrówczych larw przepoczwarcza się w wierzchniej warstwie mrowiska.

Przepoczwarczenie i ucieczka z mrowiska dzieje się zawsze wcześnie rano, kiedy mrówki są jeszcze mało aktywne i nie zdolne do zabicia motyla, któremu brakuje już feromonowej zasłony.

(podlaski samczyk modraszka ariona)

Damian Bujnowski